|
Sollicitatievragen | |
Inhoud: Onbehoorlijke vragen |
Het is wettelijk verboden onderscheid te maken op grond van:
In een sollicitatiegesprek mogen daarover geen vragen gesteld worden. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zegt in voorlichtingsmateriaal
Sollicitatiegesprekken zijn bedoeld om te beoordelen of een kandidaat voldoet aan de eisen die in de advertentie zijn genoemd. Het gaat erom of u geschikt bent voor de functie. Het mag hierbij niet terzake doen of u bijvoorbeeld man of vrouw, hetero of homo of autochtoon of allochtoon bent. Tijdens het sollicitatiegesprek mogen alleen vragen worden gesteld die relevant zijn voor de functie. Vragen over privézaken zijn zelden relevant en horen in een dergelijk gesprek dan ook niet thuis. Er mogen ook geen vragen worden gesteld die direct of indirect onderscheid maken. Een werkgever mag een sollicitant niet afwijzen omdat zij zwanger is. Vragen naar een kinderwens of gezinsomstandigheden kunnen leiden tot indirect onderscheid op grond van geslacht. In de praktijk blijken deze vragen vaker aan vrouwen dan aan mannen gesteld te worden. Tijdens het sollicitatiegesprek mag niet worden gevraagd naar uw gezondheid of naar uw ziekteverzuim bij de vorige werkgever.
In de sollicitatiecode van de Nederlandse Vereniging voor Personeelbeleid (NVP) staat:
De organisatie vraagt én gebruikt alleen die informatie die relevant is voor de beoordeling van de geschiktheid voor de functie.
In de praktijk worden toch onbehoorlijke vragen gesteld. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn:
Formeel mag je antwoord weigeren. En als het echt te bont wordt dan staat het je natuurlijk altijd vrij om je sollicitatie af te breken. Maar we gaan er hier van uit dat je de sollicitatie wilt voortzetten en dat je wilt proberen een goede sfeer te bewaren.
Blijf in ieder geval vriendelijk. Probeer het gesprek zo mogelijk een positieve wending te geven, bijvoorbeeld door het onderwerp te verleggen en een wedervraag te stellen over het werk.
Voorbeelden van wedervragen die je kunt stellen:
Je kunt de vraag ook met een ontspannen grapje terugkaatsen:
Als je je echt overvallen voelt door een vervelende vraag dan kun je altijd om bedenktijd vragen:
AssertiviteitJe baas begrijpt je niet, je collega’s gaan er met jouw ideeën vandoor en anderen bepalen de agenda. Wat doe je eraan? Assertieve mensen komen op voor zichzelf, geven hun mening of uiten hun gevoel zonder zich schuldig, beschaamd of onzeker te voelen. |
Als je solliciteert naar een baan, mag er in principe geen medische keuring worden uitgevoerd. Dit is bepaald in de Wet op de medische keuringen. Er mogen ook geen vragen worden gesteld over je gezondheid. Een medische keuring mag alleen in speciale gevallen worden gedaan om vast te stellen of je als sollicitant de functie kunt uitoefenen zonder gevaar voor je eigen gezondheid en veiligheid of die van anderen.
Voorbeeldantwoord als het gaat om een functie zonder gezondheids- of veiligheidsrisico's:
Als de functie bijzondere gezondheids- of veiligheidsrisico's met zich meebrengt dan ben ik zeker bereid daaraan mee te werken.
Een functie met gezondheids- of veiligheidsrisico's:
Ik begrijp dat deze functie bijzondere risico's met zich meebrengt en dat een medische keuring daarom onderdeel is van de procedure. Als ik de laatst overgebleven kandidaat ben dan ben ik zeker bereid mee te werken aan een medische keuring.
Ik voel me uitstekend. Als het tot een medische keuring komt dan ben ik graag bereid mijn gezondheid met de keuringsarts te bespreken.
Ik voel me uitstekend, maar ik vind dit een nogal persoonlijke vraag waarop ik liever niet dieper in ga. Als het tot een medische keuring komt dan ben ik graag bereid mijn gezondheid verder met de keuringsarts te bespreken.
Deze vraag heeft betrekking op jouw privésituatie en dat is geen zaak van de werkgever. Je kunt de vraag kort en ontwijkend beantwoorden. Maar er is natuurlijk niets op tegen om er inhoudelijk op in te gaan als je daar zelf geen bezwaar tegen hebt.
Ik heb werk en privé altijd prima gescheiden kunnen houden.
Het gaat thuis uitstekend. Brengt de functie een bepaalde druk op het privéleven met zich mee?
Dat is privé en bespreek ik het liefst met mijn partner.
Ik heb werk en privé altijd prima gescheiden kunnen houden.
Deze vraag heeft niets met de functie te maken en zou gebruikt kunnen worden om te discrimineren. Je hoeft er dus niet op in te gaan.
Is dat voor deze functie van belang?
Aan de andere kant is er niets op tegen om de vraag uitgebreid te beantwoorden als je daar zelf geen bezwaar tegen hebt. Leg in dat geval uit dat het een bewuste keuze was.
Ik heb gekozen voor een huurwoning, omdat...
Zo'n vraag kun je met een grapje terugkaatsen.
Wilt u dat misschien eens aan mijn vriend vragen?
Of je kunt de vraag ontwijkend beantwoorden.
Dat is privé, maar het zou voor mijn werk denk ik niet veel uitmaken als ik ga trouwen.
Deze vraag is op het randje. De interviewer hoopt misschien zo meer te weten te komen over jouw politieke of religieuze overtuigingen, je etnische achtergrond etc. Beperk je antwoord tot organisaties die met je werk te maken hebben. Als je er geen bezwaar tegen hebt kun je ook sportclubs en dergelijke noemen.
Je moet er rekening mee houden dat de interviewer via omwegen aan zijn informatie probeert te komen. Hij vermijdt echte onbehoorlijke vragen, maar nodigt je uit om toch de gewenste informatie te geven.
Je hoeft geen mededelingen te doen over gezondheid en ziekteverzuim. Maar daardoor is de vraag misschien lastig te beantwoorden.
Wegens privéomstandigheden heb ik weleens twee weken niet gewerkt.
De werkgever mag geen vragen stellen die niet niet van belang zijn voor de uitoefening van de functie. Maar de andere kant van de medaille is dat je als sollicitant verplicht bent om de werkgever alle informatie te geven die wél van belang is. Zo kom je soms voor het dilemma te staan: vertellen of verzwijgen?
Als sollicitant ben je niet verplicht je hele medische dossier ter inzage te geven. Maar je mag kwalen die je ongeschikt maken voor de functie waarnaar je solliciteert, niet verzwijgen. Dit heeft het Gerechtshof in Arnhem bepaald in de zaak van een verkoper in een bloemenzaak. Deze had bij zijn sollicitatie verzwegen dat hij rugklachten had. Toen hij later met rugklachten in de ziektewet belandde, weigerde zijn werkgever het loon door te betalen. Dat was terecht, oordeelde het Hof (9 november 2004, JAR 2005/81). Bron: Nieuwsbrief KvK Amsterdam, augustus 2005.
Officieel is het niet verplicht om zwangerschap te melden. Vrouwen met ervaring op dit gebied raden aan wel te vertellen dat je zwanger bent, maar niet in het eerste gesprek. Kijk eerst even aan of het bedrijf je geschikt vindt voor de functie op basis van relevante criteria als kennis en ervaring. Als het bedrijf dan niet met je verder wilt dan weet je in ieder geval dat er bepaalde redenen voor zijn en dat het niet met je zwangerschap te maken heeft.
Veel vrouwen vinden het in het 2e gesprek beter om eerlijk te zijn. De werkgever kan dan natuurlijk een smoes verzinnen om alsnog van je af te komen. Maar dat gaat niet altijd meer zo gemakkelijk. Tegenwoordig ligt de bewijslast bij de werkgever. Een probleem is echter dat de meeste vrouwen, zeker als ze zwanger zijn, geen zin hebben om discriminatie aan te vechten of een klacht in te dienen.
Bron: het artikel "Carrièrebarrière" van Quinty Danko, in de Intermediair van 7 augustus 2003.
Volgende pagina: Wat kun je over jezelf vertellen?
Bron: www.leren.nl/cursus/solliciteren/sollicitatievragen/onbehoorlijke-vragen.html
Copyright © 1999-2024 Applinet
Alle rechten voorbehouden
Colofon