Home
 
Cursussen /rubriek/
streepjes

Leren > Cursus > Management > Plannen en Organiseren > Prioriteiten stellen

Prioriteiten stellen

Plannen & Organiseren

Met het stellen van prioriteiten heb je op verschillende momenten te maken. Als je kiest welk project je eerst gaat aanpakken, maar ook als je een project gaat uitvoeren en je moet kiezen met welke activiteiten je begint.

Prioriteiten op bedrijfsniveau

Voor het stellen van prioriteiten op bedrijfsniveau - dus welke project je het eerste gaat aanpakken - zet je eerst alle mogelijkheden op een rijtje. Vervolgens ga je bij elke mogelijkheid na wat het project betekent voor de organisatie. Dit doe je door aan te geven met welk algemeen bedrijfsonderwerp het project te maken heeft.

Er zijn vier mogelijkheden:

  1. verbeteren marketing en verkoop
  2. verbeteren kwaliteit producten of diensten
  3. vergroten efficiency van de productie
  4. aanpakken inkoop (bijvoorbeeld kosten verlagen, levertijden inkorten, risico's spreiden)

Vervolgens bekijk je de bedrijfsonderwerpen vanuit de marktsituatie en het bedrijfsbeleid. Op welk gebied zijn veranderingen het eerste nodig en gewenst? Hou er rekening mee dat de risico's en kosten per gebied nogal verschillen.

gerichtheid beïnvloedbaar risico effectiviteit
Verbeteren marketing en verkoop extern moeilijk hoog hoog
Verbeteren kwaliteit producten of diensten intern goed laag hoog
Vergroten efficiency van de productie intern goed hoog laag
Aanpakken inkoop extern moeilijk laag laag

Prioriteiten binnen een project

Ben je al bezig met een project en moet je binnen het project prioriteiten stellen? Dan kun je gebruik maken van het Moscow-principe en timeboxing. Deze zijn onderdeel van DSDM, een ontwikkelmethode voor projecten die veel bij ICT-projecten wordt ingezet.

DSDM is een methode voor de uitvoering van projecten. De letters staan voor 'dynamic systems development method'. Deze methode wordt veel gebruikt bij ICT-projecten. Het komt erop neer dat de ontwikkelaar eerst bij de opdrachtgever precies nagaat waar behoefte aan is, wat technisch haalbaar is en wat de prioriteiten zijn. Aan de hand van die rangorde wordt een projectplanning gemaakt. Door deze werkwijze blijft de vaart in het project, kunnen de gebruikers snel met de nieuwe toepassingen aan de slag en kunnen ze meteen aan de bel trekken als het systeem niet doet wat zij willen.

Het Moscow-principe en timeboxing is erg toegespitst op ICT-projecten, alhoewel de methode ook steeds meer in andere branches wordt gebruikt. Toch heb je er misschien wat aan als je kiest voor een werkwijze of volgorde van uitvoering.

Moscow staat voor:

M-eisen moeten worden gerealiseerd en krijgen de hoogste prioriteit. S-eisen moeten ook worden gerealiseerd, maar er is eventueel een work-around mogelijk. C-eisen worden alleen gerealiseerd als er voldoende tijd is. Deze kunnen ook vervallen. De W-eisen tenslotte zijn heel belangrijk, maar horen kennelijk niet bij de doelstellingen van het project. Deze vervallen dus.

Het werk wordt in korte, afgeronde periodes gepland. Timeboxing betekent dat de begroting gefixeerd wordt, dus vast ligt vast. Als tijdens het project blijkt dat de activiteiten niet binnen een periode kunnen worden gehaald, dan komt er niet meer geld of tijd bij, maar dan wordt inhoudelijk met de activiteiten geschoven. Dit gebeurt op basis van de prioriteitenlijst en zodoende kunnen toch de gewenste resultaten gehaald worden.

Volgende pagina: Bepaal de taken


Bron: www.leren.nl/cursus/management/plannen-organiseren/prioriteiten.html

Copyright © 1999-2024 Applinet
Alle rechten voorbehouden
Colofon